در احوالات طالقانی و دیگر شفاخانه های ایلام

در روایتی دیگر داریم که سالهای نه چندان دور کارگردانی کاردان در احوالات وضعیت درمان کشور سریالی طنز را ساخت و در آن سریال بیمارستانی بود “در حاشیه” نام که با تضمین ۱۰۰ درصد انسان سالم وارد می شد و با نقص و کمبود عضو از آنجا خارج می شد …

بیمارستان طالقانی هم در میان پرسنل این مرکز درمانی که در ظاهر منشا حیات و زادآوری و بزرگترین زایشگاه دولتی در استان ایلام است در حاشیه نام گرفته است ، بیمارستانی که از کمترین امکانات درمانی تهی بوده و هرکسی که مسیرش به این بیمارستان افتاده غیر از رنج بیماری خود یا عزیزانش چندین رنج دیگر از بابت کمبود امکانات را تجربه می کند …

برای عمل جراحی یکی از بستگان به این بیمارستان رفتیم ، همزمان با همراه ما بانوی محترمی تقریبا ۶۰ ساله هم وارد اتاق آماده سازی برای جراحی شد و از ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه صبح چشم انتظاری کشید تا ساعت ۱۲ ظهر ، چند دقیقه ای از ساعت ۱۲ گذشته بود که پرستاری آبی پوش لی لی کنان نزدیک آمد و گفت : خانم …. لباسهاتو بپوش دکتر گفته چون فلان وسیله را در اتاق عمل نداریم امروز جراحی نمی شوید ، بروید و چشم و گوش به موبایلتان دوخته تا برای حضور مجدد آگاهتان کنیم …

این سطح از خونسردی در دادن پاسخی غیرقابل تصور به یک بیمار در میان پرسنل سوالات زیادی را در ذهن نگارنده ایجاد کرد ، مسئله را که پیگری کردیم ، پرسنل گفتند این اتفاقات نه یک بار و نه چند بار ، همیشه در حال رخ دادن است ، پول داروخانه بیمارستان را پرداخت نکرده اند و داروخانه هم اقلام مورد نیار را تامین نمی کند، کیفیت بسیار پایین غذای بیمارستان باعث شده همراهان اکثرا خودشان برای بیماران غذا تهیه کنند و برای کوتاهی مطلب باید عرض کنیم که خدمات این بیمارستان واقعا بیماران و همراهان را به شدت رنجور می کند …

ابتدای مطلب روایتی را عنوان کردیم ، بیمارستان‌های ایلام نام هاي بزرگی دارند ، طالقانی ، رازی ، قائم و … ولی در درون این نامها جز سیستمی ناهمگون که رنجوری بیمار و همراهان را به دنبال دارد چیز دیگری کمتر دیده می شود ، نقد ما از این بابت است که در کشوری ثروتمند مانند ایران جز بدیهی ها است که سیستم درمان و آموزش در حد استاندارد و بالاتر از آن کاملا رایگان در اختیار همه اقشار قرار گیرد ، موضوعی که جز شعارهای اولیه و پیش پا افتاده انقلاب بود و امروز خبری از آن نیست …