ایمن برانیم تا زنده بمانیم

۲۰۰۴۵ قلبی که قربانی یک لحظه غفلت شدند

۲۰۰۴۵ قلبی که از کار افتاد ، روحی که از تن خارج شد و چشمانی که برای همیشه بسته ماند،  قاتلی شناخته شده که کمتر در مورد آن تحقیق کرده ایم و فرهنگسازی کرده ایم فقط در یکسال بیست هزار و ۴۵ نفر از هم وطنان ایرانی مان را به کام‌ مرگ‌کشانده است


اجازه دهید برای درک دقیق تر و پی بردن به عمق فاجعه چند مقایسه انجام دهیم ، در سالی که پشت سر گذاشتیم جمعیتی معادل جمعیت شهرهایی مثل داران در استان اصفهان ، طرقبه در استان خراسان ، کبودرآهنگ در استان همدان ، شازند در استان مرکزی یا بندر گز در استان گلستان فقط فقط و فقط به دلیل عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی توسط خود یا راننده دیگر جانشان را از دست داده اند …

تمامی تلفات انسانی کشور به علت سوانح هوایی از سال ۱۳۳۰  تا امروز دو هزار و ۲۵۰ نفر ، به علت سیل ۶ هزار و ۱۰۰ نفر ، قاتلان زنجیره ای ۸۹۰ نفر بوده  و تنها در سال ۱۴۰۳ قاتل شناخته شده ای که می توانستیم مهارش کنیم بالغ بر ۲۰ هزار و ۴۵ نفر از هم وطنان ما را به کام مرگ کشانده است ، بد نیست بدانید آمار مرگ و میر به همین علت در کشورهای در حال توسعه و به نسبت جمعیت بالغ بر ۱۸ برابر کمتر از آمار ذکر شده در کشور ایران است …

آری تصادفات جاده ای به معضلی برای نسل های مختلف جامعه ی ایرانی تبدیل شده است ، هرسال جمعیتی معادل جمعیت یک شهر بیست هزار نفری در جاده های کشور جان خود را از دست می دهند و برای کاهش این تعداد مهمترین راهبرد این است که توصیه های ارائه شده برای یک رانندگی ایمن را جدی گرفته و بی تفاوت نباشیم …

استانداردسازی کند جاده های کشور ، خودروهای بی کیفیت که ایمنی را آخرین اولویت خود قرار می دهند ، عدم توجه بخش عمده ای از هدایت کنندگان وسایل نقلیه به قوانین راهنمایی و رانندگی و آمار ۲۰ هزار و ۴۵ کشته تصادفات جاده ای همه و همه یک پیام مشخص برای رانندگان عزیز آن هم در ایام نوروز به همراه دارد ؛ اگر می خواهید خدایی ناکرده در پایان سال ۱۴۰۴ نام شما و عزیزانتان در فهرست جانباختگان سوانح رانندگی کشور قرار نگرفته و تعداد هم وطنان عزیزمان که در جاده ها جان خود را از دست می دهند نسبت به سال قبل به مراتب کاهش یابد باید کاملا مسلط و قانونمند و به قول خادمان مردم در راهداری جاده ای “شش دونگ” رانندگی کنیم …