آغوشی به وسعت وطن، به بزرگی نام ایران

در روزهای حماسه و خاکستر، زن ایرانی فقط تماشا نکرد؛ برخاست، ایستاد، جنگید. «فرنگیس حیدرپور» با دستانی خالی و تبری در آغوش، حماسه آفرید. «بی‌بی مریم بختیاری» با شرافت ایل و شمشیر در دست، آواز آزادی را در دل تاریکی سر داد.

خطه خونین‌بار ایلام نیز بانوانی از این جنس را به خود دیده است؛
بانوانی همچون #سحر_امامی که ایستادگی اش در برابر چشمان ایرانیان، تصویری از صلابت زینبی را به رخ کشید.

#سارا_فلاحی نماینده دلیر مردم در کمیسیون امنیت ملی که با نطق‌های شجاعانه‌اش دشمنان کینه توز ایران را نشانه رفته است. و این در حالی است که صدای او، صدای زنان خاموشی‌ست که هیچ‌گاه فرصتی برای فریاد نیافتند؛ ترجمان دردها، و مرهمی از جنس آگاهی، شجاعت و ایستادگی.
#فرشته_رحیمیان خبرنگار پیشگام و جسوری که در نخستین ساعات تهاجم وحشیانه دشمن، با قامتی استوار در برابر دوربین‌ها ایستاد و فریاد حمایت از وطن را سر داد و با حضور میدانی در میان آحاد مردم امید به آینده‌ی روشن ایران اسلامی را به نسل جوان نوید میداد.
اینها بانوانی هستند که که صدای مقاومت را از دل شعله‌ها به گوش تاریخ رساندند. فریاد آنها، نه فقط پژواک یک لحظه، بلکه آغاز فصلی از حضور آگاهانه و شجاعانه زنان این سرزمین در متن ماجرا بود.

زن ایرانی، نه‌فقط حافظ خانه که حافظ وطن است؛
او در جنگ، پرستار و رزم‌آور است،
در صلح، مادرِ جامعه و شفابخش روان آن.

درود بر شیرزنانی که با دل و جان، این خاک را آغوش کشیدند؛ درود بر آنان که تاریخ را نه‌فقط نوشتند، که آفریدند.