استان ایلام از قدیم الایام محل زندگی ایلات و طوایف متعدد بوده به گونهای که کمتر شهروند ایلامی یافت میشود که به یکی از ایلات یا طوایف موجود استان وابستگی خونی نداشته باشد. وابستگی به ایل و قبیله در بین بعضی از افراد منتج به رفتاری میشود که از آن با عنوان «ایلگرایی» یاد میکنند. تفکر ایلی به خاطر ویژگی «انسجام بخشی» آن، پیامدهای مثبتی هم دارد و حتی در شرایطی میتواند به توسعه جامعه کمک کند. اما وقتی ویژگی دیگر آن، یعنی «رقابت» برای کسب منافع بیشتر از منابع محدود موجود، به میان میآید؛ منافع ایلی جای منافع ملی و استانی را گرفته و تفکر «ایلگرایی» به همهی زمینهها تعمیم پیدا میکند. نمود چنین پدیدهای را بیشتر از هر زمان در «انتخابات» های محلی مشاهده می کنیم و تجربه چندین دهه گذشته نشان داده در استان ما ویژگی ضد توسعهای مییابد