در احوالات طالقانی و دیگر شفاخانه های ایلام

/ در روایت های محلی اصطلاحی دو جمله ای متشکل از چهار کلمه داریم که دنیایی از کلمات را در دل خود جا داده اند ، "نام گپ و شار ویران" ، بزرگان و قدمای ما وقتی این مثل را به کار می بردند که یک نام بزرگ و دهان پر کن بر زبان جاری میشد ولی در دل آن نام همه چیز هیچ بود و هیچ همه ویران ، کنایه به ظاهر آراسته و باطن آزار دهنده هم داشت